NS-moeder van vijf vecht om voogdij over nieuwe baby: ‘Ik wil hem thuis’
Ze is moeder van vijf kinderen, maar de kamers in haar huis met vijf slaapkamers zijn tegenwoordig meestal stil.
“Het is te stil”, zei de 33-jarige vrouw uit Nova Scotia die een maand geleden beviel van haar vijfde baby.
Kinderbeschermingswerkers namen de baby in beslag nadat hij hoofdletsel had opgelopen.
“Ze dwongen me het ziekenhuis te verlaten en hem onder te brengen”, zei ze in een recent interview.
“En nu heb ik bezoek.”
Sindsdien heeft ze een aantal sessies van drie uur onder toezicht gehad met haar nieuwe baby, die dezelfde blauwe ogen heeft als zijn moeder.
‘Hij is alerter’
Ze kon hem tijdens een recent bezoek borstvoeding geven. De moeder pompt ook nog steeds haar eigen moedermelk, zodat de kleine man – 10 dagen te vroeg geboren met een gewicht van 5 pond, 14 ounces – kan profiteren van alle positieve dingen die dat biedt.
‘Nu is hij bijna meer dan acht pond,’ zei ze.
‘Hij is alerter. Zijn ogen gaan open. Hij is nog maar een maand oud. Ik wilde hem helemaal niet laten gaan.”
Toen ze hem voor het eerst weer zag, zag de baby er gestrest uit, zei zijn moeder.
“Zodra ik hem vasthoud, is hij helemaal in orde. Hij kent mijn stem. Ik heb hem op mijn hartslag gezet. Hij probeert zelfs voor de moedermelk te gaan omdat hij het kan ruiken.
Een pleegmoeder zorgt voor hem, in ieder geval tijdelijk.
‘Ik weet zeker dat er voor hem gezorgd is,’ zei ze. ‘Maar hij kent deze dame niet. Ik ken die mevrouw niet. Ik weet niet wie hem heeft of waar hij verblijft. Het is gewoon moeilijk.”
Waarnemer zag baby vallen
De provincie nam haar jongste kind op 20 juni onder haar hoede nadat een vrouw die maatschappelijk werkers hadden geregeld om bij hen thuis te overnachten via een videomonitor zag hoe de moeder leek te slapen terwijl ze de baby vasthield.
De waarnemer zag de baby op de grond vallen, volgens gerechtelijke documenten die in de zaak zijn ingediend.
Hij “liep een schedelbreuk en een hersenbloeding op”, aldus gerechtelijke documenten ingediend door de langdurig maatschappelijk werker van de moeder.
Volgens gerechtelijke documenten heeft de moeder “verschillende verklaringen afgelegd over wat er is gebeurd” aan maatschappelijk werkers en zorgverleners.
De moeder “werd gevraagd om een plan te bedenken voor iemand anders om voor (de baby) te zorgen, aangezien zij dat niet kon”, zei de maatschappelijk werkster.
De baby werd de dag na zijn val ontslagen uit het IWK Health Center, aldus gerechtelijke documenten. “Hij is in een pleeggezin geplaatst.”
De maatschappelijk werkster van de moeder zei dat “het kind lichamelijk letsel heeft opgelopen” dat werd veroorzaakt doordat de moeder hem niet voldoende begeleidde en beschermde.
Moeder betwist account
De moeder betwist dat ze op 20 juni in slaap is gevallen met de baby in haar armen.
“Ik zweer bij God dat de baby in mijn armen lag en ik ging van het bed af en legde hem in de wieg,” zei ze.
“Toen ik hem erin wilde leggen, raakte zijn hoofd de zijkant van de wieg toen ik hem erin legde. Maar het had er niets mee te maken dat hij op de grond viel of dat ik sliep.”
Ze twijfelt aan de ernst van de verwondingen van haar baby, aangezien hij de volgende dag uit het ziekenhuis kwam. “Ik weet dat hij zonder complicaties is vrijgelaten.”
Naast de nieuwe baby heeft de moeder een 15-jarige dochter, een zoon van 12, nog een jongen van negen en een meisje van 15 maanden oud.
Er waren drie verschillende vaders bij betrokken.
‘Gaat geweldig’
Het jongste meisje woont bij haar grootmoeder van vaderskant, maar ze zijn maar vijf minuten verwijderd.
Moeder ziet haar vier dagen per week. Die bezoeken worden gemonitord.
“Alles gaat goed”, zei ze over die sessies.
Haar eigen moeder woont in de buurt en zou kunnen helpen met de nieuwe baby, zei ze, terwijl ze opmerkte dat haar 15-jarige dochter al bij die oma woont.
Totdat de rechtbanken beslissen waar de nieuwe baby naartoe gaat, hoopt ze dat zijn grootmoeder van moederskant hem mag houden, zodat ze kan helpen met zijn zorg. “Dus hij kan tenminste thuis zijn bij mijn moeder, en ik weet waar hij is.”
‘Het is zielig’
Haar oudste zoon, die bij zijn grootmoeder van vaders kant woonde, zit nu in een groepshuis elders in de provincie omdat hij agressief werd, zei ze, en merkte op dat hij de enige van haar vijf kinderen is die permanent door de provincie wordt verzorgd.
‘Het is triest,’ zei zijn moeder. “Hij heeft zo vaak naar huis willen komen.”
Ze weet dat hij medicijnen nodig heeft voor zijn aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, evenals een strikte routine en hulp om op tijd op school te komen. “Ze proberen te zeggen dat ik me niet kan concentreren met alle kinderen, maar ik weet dat ik het kan.”
Haar andere zoon woont bij zijn grootmoeder van vaderskant.
Dit is niet de eerste keer dat kinderbeschermingswerkers de kinderen van deze moeder weghalen. De Chronicle Herald noemt haar niet omdat het illegaal is om kinderen te identificeren die onder de hoede van de provincie zijn gebracht.
“Het is gewoon constant een strijd”, zei ze over de moeite om haar kinderen allemaal onder haar dak te krijgen.
‘Ik ben nog steeds een goede moeder’
De autoriteiten staan erop dat ze medicijnen slikt voor haar aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, een probleem dat ze deelt met haar oudste zoon.
‘Ze zeggen dat ik me niet kan concentreren vanwege mijn ADHD. Maar ik gebruik medicijnen; Ik ben er nu vier maanden mee bezig”, zei ze.
“Ik denk dat ik het heb. Ik weet dat ik dat doe. Maar ik ben nog steeds een goede moeder. En al mijn kinderen willen thuis zijn.”
Het hoofdletsel van de baby op 20 juni is waarschijnlijk niet de enige reden waarom er vragen zijn gerezen over haar geschiktheid om voor kinderen te zorgen. Een geschiedenis van cocaïnegebruik, een crimineel verleden en haar eigen mogelijke hersenletsel door een auto-ongeluk twee jaar geleden zouden allemaal tegen haar kunnen wegen.
De moeder werd in september 2011 veroordeeld voor drugsbezit. De rechter gaf haar voorwaardelijk ontslag met een proeftijd van drie maanden.
‘Bijbel in mijn hand’
Tien jaar later, in april 2021, reed ze alleen naar huis toen ze om 01.00 uur in de ijzel terechtkwam en haar auto in de greppel belandde.
„Ze vonden me langs de kant van de weg met mijn bijbel in mijn hand.”
De crash resulteerde in een ziekenhuisopname van een maand, waarvan drie weken in coma, zei ze.
“Ik had een gebroken rib, gebroken nek en gebroken bekken en een kleine snijwond in mijn hoofd. Maar (kinderbescherming) probeert te zeggen dat het een hersenletsel was. Dat was het niet. Ik had hoofdletsel. Ze hebben het gewoon weer in elkaar gezet.”
Kinderbescherming greep daarna in om haar jongste dochter weg te halen.
“Ze probeerden mijn auto-ongeluk tegen me te gebruiken en zeiden dat ik geheugenverlies had”, zei de moeder. “Maar ik heb geen geheugenverlies.”
Sporen van cocaïne
Er waren sporen van cocaïne in haar bloed na de crash, zei ze, iets wat de kinderbeschermingsautoriteiten wisten toen ze haar medische rapporten zagen.
‘Ik heb die avond geen cocaïne gebruikt. Dat was drie dagen daarvoor.”
De moeder zwoer het medicijn ‘direct na het ongeluk’ af, zei ze. “Het was niet alsof ik het elke dag deed. Het was toen de kinderen er niet waren. Maar ik had het nog steeds niet moeten doen, want met dat spul kun je geen kinderen opvoeden.”
Ze zei dat ze de afgelopen twee jaar regelmatig urineanalysetests heeft doorstaan. “Ik heb niets te verbergen.”
‘Het is een vrij lage lat’
Een voormalig maatschappelijk werker voor kinderbescherming, die sprak op voorwaarde van anonimiteit, zei dat de wet duidelijk is.
“In wezen hoeft ze alleen maar aan te tonen dat ze een goede ouder is en dat ze de baby niet in gevaar brengt”, zei de maatschappelijk werkster, die vaak verrast was om te zien dat kinderen terugkwamen bij de ouders.
“Het is een vrij lage lat … Een ouder die alle vijf haar kinderen heeft verloren, zal die perceptie natuurlijk niet hebben.”
Het is niet de schuld van de moeder dat ze een cocaïneprobleem had, zei de maatschappelijk werkster. “Dat is een verslaving. Dat is niet meer haar schuld dan hersenletsel. Dat is niet het punt. Het gaat niet om fouten; het gaat erom of ze haar kinderen veilig kan opvoeden?
Niemand in het systeem wil kinderen bij hun ouders weghalen als het niet hoeft, zei de maatschappelijk werker. “Vooral oudere kinderen, want hoe ziet de toekomst er voor hen uit als ze in de zorg zijn opgegroeid? Het is shit en dat weet iedereen.”
‘Beste plek voor een kind’
Hoewel de uitvoerend directeur van het welzijn van kinderen en gezinnen van de provincie vanwege privacywetten geen vragen over dit specifieke geval kon beantwoorden, zei Tracy Embrett dat het algemene doel is om gezinnen bij elkaar te houden.
“We weten dat de beste plek voor een kind is bij familie en mensen die van ze houden”, zei Embrett.
“Helaas zijn er momenten waarop, als een kind het risico loopt misbruikt of verwaarloosd te worden, er enkele gevallen zijn waarin een kind mogelijk onder toezicht moet worden gesteld.”
Zelden wordt die beslissing snel genomen, zei ze.
“We proberen met gezinnen samen te werken voordat we ingrijpende maatregelen nemen”, zei Embrett. “Dus we zouden diensten en ondersteuning bieden en met een gezin werken als er zorgen waren over risico’s voor kinderen.”
‘Doel is altijd hereniging’
Als wordt vastgesteld dat een kind het risico loopt misbruikt of verwaarloosd te worden, zullen maatschappelijk werkers proberen andere geschikte familieleden of mensen te vinden die dicht bij het kind staan, waar het kind kan blijven terwijl ze met de ouder werken, zei ze.
De eerste stap is tijdelijke zorg, zei Embrett. “Het doel is altijd hereniging.”
Er zijn ongeveer 825 kinderen in de zorg van de provincie.
Ongeveer 520 zijn in permanente zorg. Om daar te komen, moet een rechter ervan overtuigd zijn dat de verhuizing in het belang van het kind is, zei Embrett.
“De meeste kinderen in de opvang worden ondersteund door pleeggezinnen,” zei ze.
“Als een kind eenmaal in permanente zorg is, kijken we naar permanentieplanning voor het kind met een gezin – dus dat zou adoptie zijn.”
‘Ik hou ervan om voor ze te zorgen’
De moeder in dit verhaal kreeg haar eerste baby toen ze 17 was. Het was niet gemakkelijk, maar het groeide op haar.
“Ik vind het nu heerlijk om moeder te zijn. Ik heb alles gedaan wat ze gevraagd hebben en ze doen dit opnieuw’, zei ze. “Ik ben niet jong meer. Ik ben 33. En nu doe ik het zoveel beter dan (jaren geleden). Ik vind het heerlijk om voor ze te zorgen.”
De moeder zei dat ze nu vrijgezel is.
Ze maakt huizen schoon om geld te verdienen als ze niet voor haar kinderen zorgt.
“De kinderen hebben alles wat ze nodig hebben”, zei ze. “Ik heb waarschijnlijk genoeg spullen om voor 20 baby’s te zorgen.”
‘Kom met een plan’
Ze heeft later deze maand een rechtszaak om haar zaak voor het houden van haar jongste baby te bepleiten.
‘Ik moet de maatschappelijk werkers ontmoeten,’ zei ze.
“Ze zeggen steeds dat ze met een plan moeten komen.”
Tot nu toe bestaat dat uit haar eigen moeder die de pasgeborene houdt.
“Ik zou helpen en alles doen,” zei ze. “Dat is niet wat ik echt wil. Ik wil hem naar huis. Maar als het moet, dan doe ik het, dus hij is bij de familie.”
Hoewel het een moeilijke zaak lijkt om ruzie te maken, zei de moeder dat ze niet zal stoppen met vechten met kinderwelzijnsinstanties om haar kinderen terug te krijgen.
“Ik zal mijn kinderen niet opgeven”, zei ze. “Ik heb alles gedaan wat ze vroegen, dus ik ga niet zomaar opgeven.”
Mogelijke uitstel
De moeder kreeg eind juni wat uitstel toen ze weer een ontmoeting had met kinderbeschermingswerkers.
“Ze zeggen dat ze mijn andere zaak met mijn (15 maanden oude) dochter sluiten”, zei ze. “Ik mag haar hebben, maar niet mijn nieuwe baby.”
Ze brachten haar er ook toe te geloven dat de baby misschien bij haar moeder mocht wonen.
‘Ze zeggen dat ze hem misschien bij mijn moeder plaatsen,’ zei ze.
“Maar nu moet ik wachten tot (juli) 14 voor de rechtbank.”
